فضای بسته و زیر زمینی ایستگاه های مترو ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ارﺗﺒﺎط ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺎ ﺣﺠﻢ زﻳﺎد مسافر از اﻫﻤﻴﺖ وﻳﮋه ای ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ. این سیستم حمل و نقل عمومی با تمام مزایا و امتیازاتی که دارد ، مضرات و خطرات ذاتی و پنهانی نیز دارد. وقوع حوادث متعدد در ایستگاه های مترو اعم از طبیعی و انسانی ، سبب شده مطالعات بیشتر و نیز اقدامات پیشگیرانه تری در راستای کاهش تلفات و خسارات در این سامانه مهم شهری انجام شود. از جمله بحران های محتمل در مترو آتش سوزی و سیل است که همواره بیشترین خسارت را در فضاهای زیر زمینی به خصوص در شبکه مترو به بار آورده اند. همچنین در جهت کاهش دیگر خطرات ارتباط میان کلیه کارکنان، هر یک از قطار ها بصورت یکپارچه و همچنین کنترل و نگهداری تونل ها بسیار مهم است.